Ostatni raz po polsku. Bigos. A na deser wyroznienie.

Odkad siegam pamiecia, byl stalym elementem na wszelkiej masci imieninach, urodzinach i rodzinnych spedach. Mama gotowala go w duzym garze dzien wczesniej, bo wtedy smaki mialy czas sie przegryzc. Taki jest podobno najlepszy.
Pisze "podobno", bo bigos to jedna z tych rzeczy, ktorych nigdy w zyciu nie probowalam i pewnie jeszcze dlugo nie sprobuje. Wciaz nie moge przelamac swojej awersji do kapusty. Nie zarzekam sie, ze ten moment nigdy nie nastapi, ale mysle, ze sporo wody musi jeszcze uplynac w Wisle i Tamizie, by moja kapustofobia zostala unicestwiona.
To, ze bigos to nie moja bajka, nie powstrzymalo mnie jednak przed ugotowaniem tego arcypolskiego dania. Inspirowalam sie tym przepisem, nieco go upraszczajac, zmieniajac proporcje i - za rada Mamy - dodajac troche grzybow. Mezczyzna uznal moj debiutancki bigos za bardzo udany; nie wiem, czy byl grzeczny, czy szczery, ale zakladam, ze nie sklamalby mi w tak istotnej kwestii jak jedzenie ;)
Ponizszy przepis to moja ultraprosta wersja dla bigosowych laikow.

Bigos
- 500 g kiszonej kapusty
- 400 g slodkiej bialej kapusty
- 1 duza cebula
- 150-200 g kielbasy
- garsc suszonych grzybow 
- sol i pieprz, do smaku
- lisc laurowy
- ziele angielskie
- 2 lyzki przecieru pomidorowego


Kapuste kiszona przesiekac, zalac woda i podgotowac w odkrytym garnku. Biala kapuste i cebule poszatkowac, poddusic w drugim garnku, az zmniejszy objetosc i zmieknie, a nastepnie dodac do kapusty kiszonej. Dodac lisc laurowy i ziele angielskie, gotowac na malym ogniu przez okolo 1 godzine.
Grzyby zalac mlekiem, by zmiekly, a kiedy juz beda miekkie, posiekac. Kielbase pokroic w kostke, zrumienic na patelni i wraz z grzybami dodac do kapusty. Dodac przecier pomidorowy, wymieszac, doprawic sola i pieprzem do smaku. Eksperci twierdza, ze najlepiej smakuje na drugi dzien :)




Ten przepis jest moja ostatnia propozycja do akcji Gotujemy po polsku!, organizowanej przez serwis zPierwszegoTloczenia.pl

Wspomnialam tez o deserze - Ona i On z bloga Para - Buch! oraz Kasia z Kuchni Prezydentowej wyroznily mnie ostatnio w blogowej zabawie. To mile, bo lubie, kiedy mnie ktos wyroznia :) Dziekuje wam!
Mam nadzieje, ze nie bedziecie mi mieli za zle, ze lancuszek urwie sie na mnie - po pierwsze, jestem taka papla, ze chyba nie ma takiej rzeczy, o ktorej moglibyscie nie wiedziec, a po drugie, nominowanie tylko 15 blogerow to nie lada wyzwanie, kiedy nalogowo czyta sie tyle blogow co ja.